Suyun Gazabı | Kitap Yorumu

Hepinize selamlar. Bugün Elise Kova’nın yazdığı “Hava Uyanıyor” serisinin 4. kitabı olan “Suyun Gazabı”nı inceliyorum. Umarım bu incelememden hoşnut kalırsınız. O zaman sizleri bekletmeden incelememe geçiyorum!

Ne anlatıyor?

Vhalla, savaşla beraber Aldrik’e karşı duyduğu duyguların da bittiğini düşünürken her bitişin bir başlangıç olduğunu bilmemektedir. Çok daha tehlikeli ve çok daha bilinmez bir yolculuğa doğru hareket ederken kan ve vahşetin peşinden geldiğinden habersizdir. Vhalla, yine birçok şeyden feragat etmek zorunda kalırken aynı zamanda kendisi ile olan iç çatışmasına da bir açıklık getirmek zorundadır.

Benim düşüncelerim neler?

Bu kitap açık ara farkla serinin en sevdiğim kitabı oldu. Hem birçok şeyin açıklık kazanmasıyla, hem kederiyle hem de Vhalla’nın gerçekten artık güçlü bir kadın olduğundan emin olmamla gerçekten başarılı bir kitaptı. Kitap kapağı da serinin diğer kitaplarına kıyasla bence daha başarılıydı. Geçmişteki olayların netlik kazanması ve ters köşelerle gerçekten heyecanla okuyup bitirdiğim bir kitap oldu.

Sanırsam kitabın büyük bir bölümünün aşk değil de gerçekten olaylar üzerine odaklanması kitabı bu kadar beğenmemde bir etken. Sonradan tekrardan araya karışan aşk bende pişmanlık duygusu yaratmadı. Tam tersi yerinde buldum.

Üzüntünün, kederin yaşattıkları ve bu genç yaştaki insanların sırtlarına yüklediği yük öyle acı bir şekilde gösterilmişti ki gerçekten acıyı hissederek okudum bütün kitabı.

Bundan sonra söyleyeceklerim spoiler içerebilir. Yani kitabı okumadıysanız kitap hakkında okumadığınız şeyleri öğrenebilirsiniz. Bundan dolayı burayı atlamanızı öneririm.

Prens Aldrik’in Kuzeyli Prenses ile zorunlu olarak nişanlanması üzerine Vhalla ile aralarına bir soğukluk girmişti. Sonrasında tekrar barışmışlardı ama Vhalla’nın tavrı Prens’e karşı kesindi. Bu çok ama çok hoşuma gitti. Yazarın Vhalla’yı basit ve kolay lokma gibi göstermemesi gerçekten güzeldi.

“Seni seviyorum, sana saygı duyuyorum… ve kendime de saygı duyuyorum. Ve bu sebeple, diğer kadın olmayacağım. Bir başkasıyla nişanlıyken bana sahip olmana izin vermeyeceğim.”

Bahsettiğim “Kolay lokma olmama” durumu buydu. Vhalla’nın artık kendinden emin olması ve kendine güvenmesi gerçekten de takdire şayandı.

Bunun dışında bir de Prens Baldair’in ölümünün beni çok üzdüğünü söylemek isterim. Kendisinin komikliği olsun, altın kalbi olsun, erkeklerin kadınlara davranışlarındaki yanlışları görmesi üzerine sinirlenişiyle olsun kalbimde güzel bir yer kazanmış olan nadide karakterlerdendi.

Aldrik’in geçmişi ise beni üzen şeylerden bir tanesiydi. Vhalla’nın omzunda ağlarken gerçekten içimin acıdığını ve Vhalla ile beraber Aldrik’e sarılmayı istediğimi fark ettim. Yaşadıkları bir çocuk için çok ağırdı.

Spoiler bitimi.

Benim düşüncelerim bunlardı. Siz “Suyun Gazabı”nı okudunuz mu? Sizin düşünceleriniz neler?

İncelememi okuduğunuz için teşekkür ederim. Kendinize çok dikkat edin, sağlıcakla ve bol sevgiyle kalın.

Bu kitaba puanım: 9/10

Hava Uyanıyor kitabına yaptığım incelemeye ulaşmak için tıklayınız.

Ateş Düşüyor kitabına yaptığım incelemeye ulaşmak için tıklayınız.

Toprağın Sonu kitabına yaptığına incelemeye ulaşmak için tıklayınız.

Alıntılar

“Vhalla, aşkı anladığını biliyordu. Aşk, kendini bir kum fırtınasına atmaktı. Aşk, en karanlık korkularının karşısına çıkmak ve iblislerle dövüşmekti. Aşk, Kuzey ormanı boyunca gözü kapalı koşmaktı. Aşk, karanlıkta bir yastığın iki ucunda umut dolu sözler paylaşmaktı. Aşk cesaretti ve belki de en önemlisi, aşk affetmekti.”

“Kalbin günahı, kimilerine göre tenin günahından daha büyük bir suçtur.”

“Acıtıyordu, dünya acıtıyordu. Bakmak acıtıyordu, nefes almak acıtıyordu, görmek acıtıyordu.”

“Hep böyle değil midir zaten; güzel, basit bir yalan, çirkin gerçeklere tercih edilir?”

“Güç ne iyi ne de kötüdür, silahı şövalyenin ya da kasabın aracına dönüştüren şey insanın yüreğidir.”