03.03 Dolunayda Açan Çiçek | Kitap Yorumu

 Hepinize selamlar. Bugün sizlere N.G. Kabal’ın yani Nagihan Gökçe Kabal’ın yazdığı “03.03 Dolunayda Açan Çiçek” isimli kitabını inceleyeceğim. Seriyi takip edenleriniz varsa N.G. Kabal’ın bu seride çıkarttığı kitapların birbirinden bağımsız olduğunu biliyorsunuzdur. Ama “Dolunayda Açan Çiçek” serinin 3. kitabı olan “Ayçiçeği Karnavalı”nın devam kitabı niteliğindeydi. Tek farkı “Ayçiçeği Karnavalı”nda ana karakterimiz Dolunay’dı. “Dolunayda Açan Çiçek”te “Ayçiçeği Karnavalı” kitabının
sonunda yaşananlardan sonra Dolunay’ın ikiz kardeşi Çiçek’in bu olaylardan sonra neler yaptığını onun bakış açısıyla okuyoruz. O zaman bu “Dolunayda Açan Çiçek” bize neler anlatıyor, konusu ne bir öğrenelim sizlerle. Buyurun hemen sizi incelememe doğru alayım.

Ne anlatıyor?

Çiçek, kendisinden umudu kesmiş ve hayata dair hiçbir umudu olmayan 23 yaşında genç bir kızdır. Her zaman etrafına bir set çekmiş ve hayatta kimsenin iyi olduğuna inanmamaktadır.

Yaşadığı zorluklardan sonra hayatına bir anda dâhil olan takı tasarımcısı Ayza Nevruz ise Çiçek’e hayatın yaşamaya değer olduğunu, dünyada iyi insanların da olduğunu kanıtlamaya çalışmaktadır. Oldukça zıt karakterdeki bu ikili bir anlaşma sebebiyle birlikte daha çok zaman geçirmeye başladıklarında Ayza, Çiçek’in geçmişinin buruk kalbinde bıraktığı yaraların aslında sandığından daha derin olduğunu öğrenir ve hayata farklı bir pencereden bakmaya başlar…

Benim düşüncelerim neler?

Heyecanla beklediğim bir kitaptı “03.03 Dolunayda Açan Çiçek”. Her ay kontrol ederdim kitap çıkmış mı diye ama okulum başladığında tamamen aklımdan çıkmıştı. Geçenlerde yine aklıma geldi. Google’da arattığımda kitabın çoktan çıktığını gördüm ve hemen sipariş ettim.

Bugün kargoyla elime ulaşan kitabı bitirmeyi planlamıyordum ama o kadar akıcıydı ki sabahında elime geçen kitabı akşamında bitirdim.

 Kitap daha çok toplumun zengin ve fakir olarak insanlar arasında keskin bir sınır çizmesini ve insanların bu sınırlara göre kategorize edilmesini anlatıyor. Bu sınıf ayrımından dolayı hayata tutunmakta zorluk çeken ve kendinden umudu kesmiş genç bir kızın oldukça varlıklı bir beyefendiyle yollarının kesişmesi üzerine bu ikili hayatlarının hiç de birbirlerinin düşündükleri gibi olmadığını birbirlerine anlatmaya çalışıyorlar. Birbirlerinin hayatına oldukça yabancı olan bu ikili birbirlerini çözmek için ne kadar çabalarsa çabalasınlar bazı şeyler çabalayarak giderilemiyor, çözülemiyordu.

Çevresi tarafından yalnızlığa ve karanlığa terk edilen Çiçek, çocukluğunda yaşadığı travmaları atlatamaz ve bu travmalar kendisinin herkese karşı sert bir duvar örmesine sebep olur. Bir zamanlar dünyayı kurtarabileceğini düşünen genç kız yaşadıklarından sonra insanların artık kurtarılamayacağını ve her kime yardım ederse etsin yardım edilecek çok kişi olduğunu, yardım edileceklerin sayısının asla bitmeyeceğini düşünüyordu. Bu yüzden kimseye yardım etmiyor ve herkesten kendini soyutluyordu.

Ayza ise Çiçek’in tam tersiydi. Hala umudun var olduğunu düşünüyor, eğer çabalarlarsa birçok kişinin ışığı olabileceklerine inanıyordu.

Birbirine hiç benzemeyen bu ikili bir anlaşma üzerine birbirlerinin hayatlarına dâhil olunca Ayza kendine bir görev edinerek Çiçek’e hayatın hiç de kötü olmadığını ve umudun hala var olduğunu inandırmaya çalışır. Çiçek ise bunun tam tersi olan görüşünü Ayza’ya edindiği tecrübelerle anlatmaya çalışır.

Birlikte baş koydukları bir yolda hayata birbirlerinin penceresinden bakmayı öğrenen bu iki genç aslında düşünemedikleri ne çok şey olduğunu anladıklarında kendi benliklerini sorgulamaya başlayacaklardı…

Sonuyla beni etkileyen bir kitap oldu çünkü sonunun böyle biteceğini asla düşünmüyordum. N.G Kabal’ın sevdiğim özelliklerinden biri bu oldu bu seride. Sonunu her zaman duygu yüklü bir şekilde bağlıyor ve bu duyguyu okurlarına başarılı bir şekilde aktarıyor. Her ne kadar “00.00 Biri Sizi Düşünüyor” ve “01.01 Bugün Adımı Sen Koy” pek benim tarzım kitaplar olmasa da sonları yine etkileyici bir şekilde bağlanmıştı.

Bir de kitapta bilerek mi yapılmış bilmiyorum ama Çiçek karakteri kendiyle çok çelişiyordu. Mesela “Ben geleceği planlamam, anı yaşarım.” Derken birkaç sayfa sonra “Benim anı yaşamaya zamanım yok geleceği planlamalıyım.” tarzı yaklaşımları vardı. Neyse ki çok dert edeceğim düzeyde değildi.

Okurken yaşamın insanlarla olan çatışmasını iliklerinize kadar hissedeceğiniz bir gençlik romanı. Siz “03.03 Dolunayda Açan Çiçek” isimli kitabı okudunuz mu? Okuduysanız sizin düşünceleriniz neler?

İncelememi okuduğunuz için çok teşekkür ediyorum. Kendinize çok iyi bakın, sevgiyle kalın…

Bu kitaba puanım: 9/10

00.00 Biri Sizi Düşünüyor adlı kitaba yaptığım incelemeye ulaşmak için tıklayınız.

01.01 Bugün Adımı Sen Koy adlı kitaba yaptığım incelemeye ulaşmak için tıklayınız.

02.02 Ayçiçeği Karnavalı adlı kitaba yaptığım incelemeye ulaşmak için tıklayınız.

Not: Bu kitapta beğenilen çok fazla alıntı olduğundan ve buraya sığamayacağından dolayı bu incelemede alıntılar bölümü es geçilmiştir.