Fil Saati | Kitap Yorumu

Hepinize selamlar selamlar selamlar! Bugün sizlere Mor Düşler Kitaplığı’nın harika önerisi üzerine çok güzel bir kitabı inceleyeceğim. Tuğba Sarıünal’ın kaleme aldığı “Fil Saati” adlı kitabı sizi daha fazla bekletmeden incelemeye geçiyorum!

Ne anlatıyor?

Annesi ve babası katil olarak suçlanan ve bundan dolayı yurda yerleştirilen Eren Saygın daha 8 yaşında olmasına rağmen yaşadığı olaylardan dolayı fazlasıyla hayat deneyimi edinmiş bir çocuktur.

Güneş ise bir psikologdur. Tek başına yaşayan bir çocuk psikoloğu.

Güneş bir gün kitap satan bir mağazaya girer. Orada Dünya isimli bir adamla tanışır ve sohbete dalar. Adamın teklifi üzerine bir yerlerde oturup laflamaya gitmek üzere mağazadan çıkarlarken Dünya, Güneş’in gözlerinin önünde bir silah ile vurulur.

Bu olay yüzünden sorguya alınan Güneş, komiser Merih tarafından sorgulanır. Aynı zamanda olay yerinde bulunan kurşundan anlaşıldığı üzere bu olay Eren’in babasının cinayet işlediği kurşunla aynıdır. Yani Eren’in babası Dünya’yı vurmuştur.

Aynı zamanda kurbanlarını öldüren Eren’in babası arkasından bir takım ipuçları, bilmeceler bırakıyordu. Polis olayın iyice derinlerine inmeye başlayınca aslında bu olayın hiç de normal biri tarafından yapılamayacağını anlar ve bildikleri şeyleri unutarak yol almaları gerektiklerini kavrarlar…

Benim düşüncelerim neler?

Kitap tek kelimeyle efsaneydi! Her bir sayfasını “Sonra ne olacak?” diyerek çevirdim. 2 günde bitti kitap. Kitap fantastik, bilimkurgu ve polisiye havasındaydı. Türkiye’den bu tür kitaplar çıkması beni çok mutlu ediyor. Tuğba Sarıünal ise eşsiz bir yetenek. Kitabı okumaya başladığınızda yazarın kurgu üzerine çok düşündüğü ve her şeyi planlı bir şekilde yaptığı anlaşılıyor. Yani kitabın her bir sayfası emek kokuyor.

Kitabın dili zorlamıyordu ve fazlasıyla akıcıydı. Bilimsel açıklamalar bile beni sıkmadı. Sonundan anladığım kadarıyla devam kitabı gelebilir. Yani umarım gelir.

Beni böyle harika bir kitapla tanıştıran Mor Düşler Kitaplığı’na çok teşekkür ediyor ve buradan ona öpücükler ve sevgiler gönderiyorum. Umarım bu büyük bir zevkle okuduğum kitap için yaptığım incelemeyi beğenirsiniz. Kendinize çok iyi bakın musmutlu kalın!

Bu kitaba puanım: 10/10

Alıntılar

“Her kaybedişten bir arayış doğmaz ama her buluş başka bir yokluğun habercisidir. İnsan çoğu zaman dünyanın hâkimi, bazen de küçük bir anın eseridir.”

“Yokluk insanın kendi değerlerine has olmadığında çabucak unutulur, başkasının sahip olamadıkları başkasının ismi kadar yer etmezdi beynimizde.”

“İnsan erken yaşlarda dünyayı, orta yaşlarda kendini, ilerleyen yaşlarda da kendi dünyasını keşfederdi.”

“Ruhunla süpür sevgilinin kapısının önünü. Ancak o zaman aşkı bulursun.”

“Hıyarların, hamhalat heriflerin işi değildi. Aşk eşittir sevgili değil, iki kişilik de değil, çok kişilikti. Bütün dünyayı düşman belleyip Leyla’yı sevmek değil, Leyla’da bütün insanlığı sevmekti.”

“Ateşin önünde üç kelebek vardı. Birincisi ateşe yaklaştı ve ‘Ben aşkı bilirim…’ dedi. İkincisi ateşe kanadını değdirdi ve ‘Ben aşkın nasıl yaktığını bilirim…’ dedi. Üçüncüsü kendini ateşe attı ve kül oldu. Aşkın ne olduğunu ondan başkası bilmiyordu.”

“İnsanoğlunun en büyük korkuları bilinmezlikten beslenir.”

“Zamanla değişmiyoruz belki de zamanla daha fazla kendimiz oluyoruz sadece.”