Olalla | Kitap Yorumu

Hepinize selamlar. Bugün sizlere Robert Louis Stevenson’ın yazdığı “Olalla” isimli kitabını inceliyorum. Umarım bu incelememden hoşnut kalırsınız.

Ne anlatıyor?

İspanyol ordusuyla savaşırken yaralanan bir asker, doktor tavsiyesi üzerine temiz hava almak için bir konağa pansiyoner olarak yerleştirilir.

Eskiden çok soylu olan bu konağın sahibi aile, şimdi oldukça yoksul ve zor durumdadır. Burnu havada olan bu aile mecburen pansiyoner olarak bu subayı kabul ederler.

Burada kalan subay evin annesi ve oğlu ile tanışır. Oldukça değişik bir ikilidir. Ama evin kızı ile hiç tanışmaz. Kime evin kızını sorsa cevap alamaz ya da terslenir. Gecenin bir yarısı evden çığlıklar ve bağırışlar yükselince ise iyice meraklanır ve bunun peşine düşmeye karar verir.

Benim düşüncelerim neler?
Yazar bu kısa öyküsünü rüyasında görmesi üzerine yazmış. Gotik edebiyatının özelliklerini barındıran Olalla’yı maalesef ki ben pek beğenemedim.

53 sayfalık kısa bir kitaptı ve akıcıydı ama anlatılmak istenenler havada kalmıştı. Sonu çok belirsiz bitiyor, olayları tam olarak kavrayamıyoruz. Neyin ne olduğunu veya neden olduğunu kitabın arkasını okuyarak birazcık öğrenebiliyor, o şekilde kitaptan anlamlar çıkarıyoruz.

Trajik bir aşk hikâyesi var ortada ama işleniş yarım yamalak ve ne olduğunu anlayamıyoruz.

Kasvetli konak havası vb. gotik unsurlar her ne kadar kitabın içinde olmuş olursa olsun beni pek içine çekemedi.  Pek beğenemedim maalesef. Kısa bir yolculukta sırf şans vermek ve zaman geçirmek adına okunabilir bir eser.

Siz “Olalla”yı okudunuz mu? Sizin düşünceleriniz neler?
İncelememi okuduğunuz için teşekkür ederim. Kendinize çok dikkat edin, sağlıcakla kalın…

Bu kitaba puanım: 5/10

Alıntılar

“Elimden giden kalbim değildi, mutluluğum değildi, hayatın ta kendisiydi.”

“İşte, hayatımın nabız atışlarını duyuyorsun. Kalbim yalnız senin için atıyor; kalbim senin. Ama kalbim benim mi ki?”