Salgın | Kitap Yorumu

Hepinize selamlar. Bugün sizlere Ling Ma’nın yazdığı “Salgın" isimli kitabı inceliyorum. Umarım bu incelememden hoşnut kalırsınız.

Ne anlatıyor?

Shen Humması denilen hastalık ilk başta çok ciddiye alınmasa da zamanla büyük bir salgına dönüşür. Bu salgın öyle bir düzeye gelir ki insanlar yaşadıkları şehirlerden toplu olarak ayrılmaya başlar, şehirlerini boşaltırlar.

Şehirde kalan bir avuç insandan sadece biri olan Candace Chen, kendisi gibi hayatta kalanlardan oluşan bir gruba katılır. Bu grubun başı sayılan Bob’un emirlerine uyarak hayatta kalmaya çalışırlar. Peki, bu mümkün müdür? Bir avuç insan, kendilerinin ilahi bir güç sayesinde ölmediklerini ve kutsal olduklarını savunan bir adamın emirleri altında ne kadar kalabileceklerdir? Ya da bu emirlerin ne gibi bir yararı vardır?

Benim düşüncelerim neler?

Kitabı ilk aldığımda sadece salgın sürecini anlatan bir felaket sonrası kitabı olduğunu düşünmüştüm. Ama hiç de öyle değilmiş.

Kitap Candace’ın salgın öncesi hayatı ile şu anki zamanı konu alıyor. Bir yandan önceki yaşamını bir yandan da şimdi yaşadıklarını okuduğumuz ana karakterin yaşadıklarını ve düşüncelerini okumak çok zevkliydi.

Candace’ın salgından önceki hayatını incelediğimizde aslında alttan altta verilen mesajları çok net bir şekilde anlayabiliyoruz. İnsanların nasıl sürekli rutinlerine kendilerini kaptırdıklarını, şehirleşmenin insan üzerindeki etkisini ve iş hayatının acımasızlığını gözler önüne seriyor adeta.

Candace, anne ve babasının ölümünden sonra yalnız kalıyor. Kendisini işine kaptırıyor ve adeta bir işkolik oluyor.

Salgın sürecinde yavaş yavaş herkes işi bırakırken Candace bu süreçte bile işe gelip rutinine bağlı kalıyor, sözleşmesinin bitmesini ve alacağı parayı düşünüyordur.

Yavaş yavaş herkes şehri terk ederken Candace rutininin kısır döngüsünde kendini kaybediyor ve bu kadar göz önünde olan salgının sonuçlarını bile çok sonrasında fark ediyor.

Karakterin psikolojisinin çok iyi yansıtıldığını düşünüyorum. Yaşadığı bunalımı ve üstüne çöken bu şehrin boğuk havasından bunalışını iliklerimize kadar hissediyor ve kendisine katılmadan edemiyoruz.

Felaket sonrası bir kitaptan çok size sistemi ve rutini sorgulatacak bir eser. Elbette salgın sonrasını da konu ediniyor ama ağırlıklı olarak bahsettiğim konular üzerinden ilerliyor kurgu.

Siz “Salgın” isimli kitabı okudunuz mu? Okuduysanız sizin düşünceleriniz neler?

İncelememi okuduğunuz için teşekkür ederim. Kendinize çok dikkat edin, sağlıcakla kalın…

Bu kitaba puanım: 8/10

Alıntılar

“Mutlu olmak zorunda oldukları için mutlular. Ellerinden başka bir şey gelmiyor.”

“Tanınmamak, başkalarının ona dair bilgilerinin esiri olmamak istemişti. Özgürlük buydu.”

“Eğleniyordum ama soyutlanmış bir eğlenceydi. İçinde yalnızdım.”

“Ben insanların geleceğe adım atmadan önce geçmişleriyle yüzleşmeleri gerektiğine yürekten inanırım.”

“Hatırlamak büyük bunalım, insanın ruhunu ezen bir keder olurdu. Geçmiş bir kara delik, şimdinin içinde yara gibi açılmış, çok yaklaşırsan içeri çekiyor. Durmayalım, düşeriz.”

“Komşunun kliması, sokaktaki arabaların basları. Hepsi ağız birliği etmişçesine aynı şeyi söylüyor: Yalnızsın. Yalnızsın. Yalnızsın. Yapayalnızsın, tek başınasın.”

“Bir kurumda veya kuruluşta çalışan bir bireysen, dedi, sistem senin aleyhine işler. Büyük olan taraf hep kazanır. Seni göremez ama seni ezebilir.”

“Yer çekimi gibi bir şeydi, adeta bir korku, bir karın ağrısıydı beni ona doğru çeken.”

“Her sistemin sorunu vardır, demişti. Ama vatandaşlara ifade özgürlüğü, toplanma özgürlüğü tanıyan devletler, onlara saygı göstermiş olur.”

“İkinci şans demek, sıfırdan başladınız demek değildir. Bir bakıma daha zordur ikinci şans. Çünkü insan ikinci şansında daha çok çalışmalıdır. Bilmezliğin iyimserliğinden sıyrılıp tüm güçlükleri göğüslemelidir.”

“Nereye gidersen git, dünyanın gerçeklerinden kaçamıyorsun.”

“HAYAT NE UĞRUNA YAŞADIĞINI BİLMEKTİR.”

“O kadar zamandır kimsesizim ki asla yetinemeyeceğim bir şeyleri bulmak için dolaşmaktan yoruldum.”