Gemina | Kitap Yorumu

Hepinize selamlar! Bugün Amie Kaufman ve Jay Kristoff’un yazdığı “Illuminae” adlı kitap serisinin 2. Kitabı olan “Gemina” ile karşınızdayım. Şunu belirtmeliyim ki Gemina, Illuminae’nin devam kitabı olduğu için bu incelemem spoiler içerir. Eğer spoiler yemek istemiyorsanız “Ne anlatıyor?” kısmını okumamanızı öneririm. Onun yerine incelememin sonunda bulundurduğum “Benim düşüncelerim neler?” kısmına atlayabilirsiniz. Zaten büyük bir ihtimalle 1. Kitabı okumadıysanız “Ne anlatıyor?” kısmını anlamayacaksınızdır.

Bir de Illuminae kitabı için yaptığım incelemeye ulaşmak isterseniz diye size linkini bırakacağım.

Illuminae kitap yorumum: https://depresifpatates.blogspot.com/2020/02/illuminae-kitap-yorumu.html

O zaman daha fazla uzatmadan incelememe geçeyim!

Ne anlatıyor?

BeiTech saldırı filosundan kurtulan Hypatia yerine bu sefer olay örgümüz Heimdall Uzay İstasyonu’ndaki Hanna Donnelly ve Niklas Malikov arasında seyrediyor. Hanna Donnelly, istasyon komutanının kızıdır. Niklas Malikov ise ünlü bir suç ailesinin ferdidir. Bu ikili sıradan yaşamlarına devam ederken BeiTech’in Heimdall Uzay İstasyonu’na gönderdiği bir denetleme timi Heimdall’a silahlı saldırı gerçekleştirir. Bunun yanında İstasyonda sivri dişli garip yaratıklar da bulunmaktadır ve serbest bırakılmışlardır. Bu sivri dişli garip yaratıklar istasyondakileri avlamaya çalışırken aynı zamanda istasyonun solucan deliğinde arıza da mevcuttur. BeiTech tarafından görevlendirilen bu saldırı timi istasyondaki çoğu kişinin kanını akıtmaya başlayınca Hanna Donnelly ve Niklas Malikov olaya el atarlar ve kurtuluş çareleri üretip harekete geçerler. Böylece Hypatia ve Heimdall sakinlerinin kaderi Hanna ve Nik’in ellerinde olur.

Benim düşüncelerim neler?

Kitabı okuduğumda doğruyu söylemek gerekirse çok rahatsız oldum. Kitapta geçen kötü içerikli konuşmalar ve madde kullanımı hakkında geçen sohbetler beni o kadar çok gerdi ve rahatsız etti ki kitabı yarım bırakmayı düşündüm. Ama sonra düşündüm ki bu insanlar bu kitabı bu kadar çok seviyorsa bir nedeni olmalı. Eğer kitabın sonuna gelmeme rağmen hala beğenmezsem “Obsidio”yu okumam ve ona göre “Gemina” hakkında yorumlarımı bloğumda paylaşırım diye aklımdan geçirdim.

Gemina sonlara doğru güzelleşen bir kitap. Illuminae’de çok 

hissedemediğimiz bilimkurgu havası Gemina’da gayet iyi hissediliyor son sayfalarda ve bu benim kitapta hoşuma giden yönlerden bir tanesi. Çoğu sayfada bahsettiğim durumlardan dolayı duraksayıp kitabın artık bitmesi için dua ettim. Yazarlarımız eğer argo ve kötü içerik olayını abartmasalarmış kitap çok ama çok daha güzel olabilirmiş. Olay örgüsüne Illuminae’den alıştığımız için okurken ilk kitaptaki gibi zorlanmıyoruz.

Doğruyu söylemek gerekirse Gemina’yı pek sevemedim bahsettiğim durumlar nedeniyle ama yine de okunabilir bir kitap. Obsidio'yu da aşırı merakımdan ve seriyi bitirmek istediğim için okuyacağım.

Kitabı önerir misiniz deseniz açıkçası Illuminae'yi beğendiyseniz okuyabilirsiniz derim. Olay örgüsü bakımından Gemina, Illuminae’ye göre daha aksiyonlu daha heyecanlı gidiyor. Ama argo ve benzeri yönler kıyaslanırsa Illuminae’de Gemina’ya göre daha az bulunuyor. Herkes Illuminae serisini çok övüyor ama ben övdükleri kadar mükemmel bulamadım. Yine de okunabilir bir seri.

Kitapta sevdiğim şeylerden bir tanesi ise Marie Lu’nun illüstrasyonları oldu. Çok güzel ve çok şirin çizmiş karakterleri. 

Kısacası Gemina'ya bir puan vermem istenseydi 10 üzerinden 5 ya da 6 verirdim.

Siz kitabı beğenmiş olabilirsiniz, saygı duyarım. Ama ben açıkçası kitabın son sayfalarına karşı hayranlık besliyorum daha çok. Onun dışında pek diyebileceğim bir şey yok.

Umarım bu incelememi beğenirsiniz. Kendinize çok iyi bakın, kucak dolusu sevgiler!

Alıntılar

“Bir canavarla savaşırken kendin de canavara dönüşmediğine dikkat et.”

“Sabır ve Sessizlik’in güzel bir kızı varmış. Adını İntikam koymuşlar.”

“En güçlü savaşçı Sabır ve Zamandır.”

“Savaş kimin haklı olduğunu değil, geride kimin kaldığını belirler.”

“En büyük zafer savaş gerektirmeyendir.”