Çocuk Kalbi | Kitap Yorumu

Hepinize selamlar! Bugün sizlere Edmondo De Amicis’in yazdığı “Çocuk Kalbi” isimli kitabı inceleyeceğim. Şu sıralar pek inceleme yazamıyorum kusura bakmayın üstümde bir tembellik var. Ama bu günden sonra bloğuma daha fazla zaman ayıracağıma sizi temin ederim. Neyse lafı daha fazla uzatmadan incelememe geçiyorum.

Ne anlatıyor?

Üçüncü sınıfa giden Enrico’nun günlüğünü okuyoruz bu kitapta. Okul hayatından, arkadaşlarında, ailesinden ve okulda öğrendiği hikâyelerden tutun her şeye kadar Enrico’nun hayatından kesitler önümüze sunuluyor.

Enrico’nun sınıfında her kesimden öğrenci bulunmakta. Zengin fakir fark etmeksizin herkese aynı sevgi ve saygıyla yaklaşan Enrico’nun arkadaşlarından da bolca bahsedilmekte kitapta. Kimi yerde ailesinin Enrico’ya bıraktığı notları da okuyor, okulda kendilerine temize geçirmeleri için verilen hikâyelerden de haberdar oluyoruz.

Benim düşüncelerim neler?

Gelişme çağındaki her çocuğun mutlaka okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kitaptaki çocukların iyi yetiştirilmiş ve hatalarının farkında olan bireyler olmalarının sebebi bana kalırsa kitapta geçen ebeveynlerin ve öğretmenlerin hal ve hareketlerinden kaynaklı. Bir çocuk başka bir çocuğa zorbalık yapıyorsa ve bunu fark eden başka bir çocuk daha varsa fark eden çocuk olaya hemen müdahale ediyor. Günümüzde ise birçok kişi zorbalığa sessiz kalıyor çünkü kendisinin de başının yanacağına inanıyor. Hem suçluya hem suçsuza azar çekildiğinden bana kalırsa günümüz yeni nesli birçok olayı görmezden geliyor. Kitapta ise haksız olabildiğince nazik bir şekilde uyarılıyor haklıya ise teşekkür ediliyor. Hatalarının farkında olmaları sağlanıyor, kardeş gibi yetiştiriliyorlar. Çocukları fanus içinde büyütmüyorlar. Çocuklar hayatın gerçeklerinin farkındalar. Birbirlerine yardımcı oluyor, aralarında gizli bir bağ varmışçasına birbirlerini koruyorlar.

Kısacası bir çocuğun günlük hayatta yaşadığı olayları onun gözünden, onun kalbinden okuyoruz. Siz “Çocuk Kalbi” isimli kitabı okudunuz mu? Sizin düşünceleriniz neler?

Umarım bu incelememden memnun kalmışsınızdır. Kendinize çok iyi bakın, sağlıcakla kalın…

Bu kitaba puanım: 7/10

Alıntılar

“Kitapların senin silahındır, sınıf senin bölüğün, savaş alanı bütün yeryüzü ve bu zafer, insanlığın zaferidir.”

“Hayatında korkunç pek çok gün olacağını düşün, ama bunlardan en korkuncu anneni yitireceğin gün olacaktır.”

“Annesine hürmet eden bir katil yüreğinde hala dürüst ve asil bir şeyler taşımaktadır; annesine acı çektiren ve onu yaralayan birisi ise en büyük şana sahip olsa bile aşağılık bir adamdan başka bir şey değildir.”

“Küçükken bayrağına saygı duyan, büyüdüğü zaman onu korumasını da bilecektir.”

“Çalışma izi kir değildir. Tozdur, kireçtir, verniktir, ne istersen odur ama kir değildir. Çalışmak insanı kirletmez. İşten dönen bir işçiye asla ‘pis’ deme. ‘Kıyafetinde işinin, emeğinin izi var’ de.”

“Öğretmenler daha iyi bir toplum yetiştirmek için çabalayan, tanınmayan ve yeterli derecede karşılık almayan işçilerdir.”

“Ve bu dünyada başına gelen her talihsizlik, her acı da öteki dünyaya doğru bir atılımdır; çünkü her gözyaşı bir günahın kefaretidir, her gözyaşı bir günahı siler.”

“Bir halkın terbiyesi öncelikle sokaktaki tutumundan anlaşılır.”